In de koffers van Little Marc troffen we bovendien de volgende items aan:
• Tennisrackets
• Werphengel
• Surfplank
• Voetbal
• Boules-ballen
• Buttplug
Ach kijkt u trouwens zelf maar.
donderdag 29 juli 2010
Ik ga op vakantie en ik neem mee ...
… behalve een paspoort, een paar onderbroeken, een tandenborstel en een credit card dik 50 kilo aan overgewicht.
In de koffers van Little Marc troffen we bovendien de volgende items aan:
• Tennisrackets
• Werphengel
• Surfplank
• Voetbal
• Boules-ballen
• Buttplug
Ach kijkt u trouwens zelf maar.
In de koffers van Little Marc troffen we bovendien de volgende items aan:
• Tennisrackets
• Werphengel
• Surfplank
• Voetbal
• Boules-ballen
• Buttplug
Ach kijkt u trouwens zelf maar.
donderdag 22 juli 2010
Schoolvakanties en onderwijsmensen
Als je ze op een feestje tegenkomt, mensen die werkzaam zijn in het onderwijs, bedoel ik, dan hebben ze het binnen vijf minuten over de vakantie. Over de vakantie die net achter de rug is. Of over de vakantie die binnenkort begint. Maar als ze met elkaar praten, hebben ze het over hun werk. Vooral de vrouwen. Gotallejezus wat hebben ze het druk.
Ze maken moeiteloos werkweken van zestig uur. Het begint ’s morgens om 8.00 uur, want ze moeten eerst nog wat klaarzetten en de eerste kinderen zijn dan al bij de voorschoolse opvang en de anderen komen ook al gauw en die kunnen niet zonder toezicht. Dan begint de klas. Dat is behoorlijk intensief, want de klassen zijn nog altijd groot, althans qua leerlingenaantal. Er zit tegenwoordig wel vaak een klassenouder of een of -assistente bij, maar daar is het lokaal qua formaat niet op berekend. Het is benauwd. Zwaar werk ook. Intensief en soms zelfs vuil als er poepbroeken moeten worden verschoond of kots opgeruimd. Tussen de middag hebben ze net tijd om een boterhammetje op te eten. De rust is kort. Want voor de kinderen allemaal naar de tussenschoolse opvang in hetzelfde gebouw zijn, zijn de eerste al weer bijna terug, want de tussenschoolse opvang dekt maar een deel van de zogenaamde middagpauze anders wordt het te duur en die leerkrachten zijn er toch. En als de kinderen om een uurtje of half vier naar huis zijn of naar de naschoolse opvang, begint het pas goed. Vergaderen, voorbereiden, klas opruimen …
Daarbij doet het onderwijs op een ongelofelijke manier aan werkverschaffing. Voor de leerkrachten, bedoel ik. Niet voor laagopgeleiden die niet aan een baan kunnen komen, want Melkert-banen en dat soort gesubsidieerde linkse hobby’s moeten we in Nederland niet meer hebben sinds we en masse rechts zijn geworden. In het basisonderwijs is het heel normaal dat werknemers, die aangenomen zijn wegens hun Hbo-opleiding op de Pedagogische Academie, ingezet worden als schoonmaker, tiepmiep, boodschappenjongen of manussie van alles. Voor 17.00 uur gaan ze nooit naar huis. En daar kruipen ze avond aan avond nog een uurtje of drie achter de computer om lessen voor te bereiden, rapportages te schrijven of handelingsplannen, pestprotocollen en evaluatieformulieren in te vullen. Zelfs de website van de school worden ze geacht zelf up to date te houden. Behalve natuurlijk op de avonden dat ze terug naar school moeten. Voor een vergadering, een bijscholingscursus, de medezeggenschapsraad of god mag weten wat allemaal. Toch altijd wel een paar keer in de week. Zelfs op de woensdagmiddagen, als de kinderen vrij zijn, en in de weekends maken ze volle werkdagen.
Misschien vraagt u zich af waar de humor blijft waar dit blog zich op voorstaat. Nou, de leerkrachten kunnen er niet om lachen. Dat heb ik wel gehoord op die feestjes. Maar hun werk zou met gemak een heel stuk efficiënter kunnen, dunkt me. De automatisering op scholen is zo beneden alle peil dat zelfs de leerkrachten die een pc gebruiken – en dat zijn ze bij lange na niet allemaal – uren bezig zijn teksten van het ene document in het andere te plakken. Ze bespreken ook veel te veel onderling. Alsof het hun lust en hun leven is en alsof iedere wissewasje een principekwestie is waar consensus over moet ontstaan of ten minste met veel moeite een compromis over moet worden gesloten. Of er al dan niet namen op de stoeltjes moeten liggen als de kinderen binnenkomen voor het kringgesprek waar de dag mee begint. Hoe een verjaardag moet worden gevierd. Wie volgend jaar bij wie in de klas komt. Of twee klassen tegelijkertijd buiten mogen spelen en wat dan als het regent. Allemaal kwesties van leven of dood, lijkt het wel. Zo voelen ze het ook. Want ze hebben hart voor hun werk.
Voor het management en voor de besturen is er werk aan de winkel: stroomlijnen die boel! En gezamenlijk een fatsoenlijk ICT-bedrijf inschakelen, want praktisch alle scholen kampen met dezelfde automatiseringsvraag dus die kan snel en goedkoop worden opgelost. En als ze hun 40 weken x 60 uur = 2400 uur nou eens over het jaar zouden verspreiden, hadden ze helemaal niet te klagen. 48 weken x 50 uur is ook 2400 heb ik vroeger op de lagere school geleerd. En ze krijgen allemaal toch zeker dik onderbetaald voor een 36-urige werkweek, waar ze dan ook nog ATV op krijgen. Dus waar klagen ze over.
Gelukkig is het nu weer vakantie. Dan hebben ze straks in september weer iets te vertellen op feestjes. En kunnen ze toeleven naar de herfstvakantie.
Ze maken moeiteloos werkweken van zestig uur. Het begint ’s morgens om 8.00 uur, want ze moeten eerst nog wat klaarzetten en de eerste kinderen zijn dan al bij de voorschoolse opvang en de anderen komen ook al gauw en die kunnen niet zonder toezicht. Dan begint de klas. Dat is behoorlijk intensief, want de klassen zijn nog altijd groot, althans qua leerlingenaantal. Er zit tegenwoordig wel vaak een klassenouder of een of -assistente bij, maar daar is het lokaal qua formaat niet op berekend. Het is benauwd. Zwaar werk ook. Intensief en soms zelfs vuil als er poepbroeken moeten worden verschoond of kots opgeruimd. Tussen de middag hebben ze net tijd om een boterhammetje op te eten. De rust is kort. Want voor de kinderen allemaal naar de tussenschoolse opvang in hetzelfde gebouw zijn, zijn de eerste al weer bijna terug, want de tussenschoolse opvang dekt maar een deel van de zogenaamde middagpauze anders wordt het te duur en die leerkrachten zijn er toch. En als de kinderen om een uurtje of half vier naar huis zijn of naar de naschoolse opvang, begint het pas goed. Vergaderen, voorbereiden, klas opruimen …
Daarbij doet het onderwijs op een ongelofelijke manier aan werkverschaffing. Voor de leerkrachten, bedoel ik. Niet voor laagopgeleiden die niet aan een baan kunnen komen, want Melkert-banen en dat soort gesubsidieerde linkse hobby’s moeten we in Nederland niet meer hebben sinds we en masse rechts zijn geworden. In het basisonderwijs is het heel normaal dat werknemers, die aangenomen zijn wegens hun Hbo-opleiding op de Pedagogische Academie, ingezet worden als schoonmaker, tiepmiep, boodschappenjongen of manussie van alles. Voor 17.00 uur gaan ze nooit naar huis. En daar kruipen ze avond aan avond nog een uurtje of drie achter de computer om lessen voor te bereiden, rapportages te schrijven of handelingsplannen, pestprotocollen en evaluatieformulieren in te vullen. Zelfs de website van de school worden ze geacht zelf up to date te houden. Behalve natuurlijk op de avonden dat ze terug naar school moeten. Voor een vergadering, een bijscholingscursus, de medezeggenschapsraad of god mag weten wat allemaal. Toch altijd wel een paar keer in de week. Zelfs op de woensdagmiddagen, als de kinderen vrij zijn, en in de weekends maken ze volle werkdagen.
Misschien vraagt u zich af waar de humor blijft waar dit blog zich op voorstaat. Nou, de leerkrachten kunnen er niet om lachen. Dat heb ik wel gehoord op die feestjes. Maar hun werk zou met gemak een heel stuk efficiënter kunnen, dunkt me. De automatisering op scholen is zo beneden alle peil dat zelfs de leerkrachten die een pc gebruiken – en dat zijn ze bij lange na niet allemaal – uren bezig zijn teksten van het ene document in het andere te plakken. Ze bespreken ook veel te veel onderling. Alsof het hun lust en hun leven is en alsof iedere wissewasje een principekwestie is waar consensus over moet ontstaan of ten minste met veel moeite een compromis over moet worden gesloten. Of er al dan niet namen op de stoeltjes moeten liggen als de kinderen binnenkomen voor het kringgesprek waar de dag mee begint. Hoe een verjaardag moet worden gevierd. Wie volgend jaar bij wie in de klas komt. Of twee klassen tegelijkertijd buiten mogen spelen en wat dan als het regent. Allemaal kwesties van leven of dood, lijkt het wel. Zo voelen ze het ook. Want ze hebben hart voor hun werk.
Voor het management en voor de besturen is er werk aan de winkel: stroomlijnen die boel! En gezamenlijk een fatsoenlijk ICT-bedrijf inschakelen, want praktisch alle scholen kampen met dezelfde automatiseringsvraag dus die kan snel en goedkoop worden opgelost. En als ze hun 40 weken x 60 uur = 2400 uur nou eens over het jaar zouden verspreiden, hadden ze helemaal niet te klagen. 48 weken x 50 uur is ook 2400 heb ik vroeger op de lagere school geleerd. En ze krijgen allemaal toch zeker dik onderbetaald voor een 36-urige werkweek, waar ze dan ook nog ATV op krijgen. Dus waar klagen ze over.
Gelukkig is het nu weer vakantie. Dan hebben ze straks in september weer iets te vertellen op feestjes. En kunnen ze toeleven naar de herfstvakantie.
donderdag 15 juli 2010
Wesley, de Musical
Hoewel het Nederlands elftal er niet in geslaagd is wereldkampioen te worden, zijn allerlei initiatieven die wegens de nakende overwinning op touw waren gezet, niet meer af te gelasten. De inhuldiging met grachtentocht was er een voorbeeld van, maar naar nu blijkt kan ook Wesley, de Musical niet meer worden geannuleerd. “De investeringen zijn veel te groot geweest”, verklaarde Bart L. Verleiden van het gelijknamige Evenementenbureau gisteravond in TRL Avenue. “Niet alleen de muziek is gecomponeerd. Zelfs de decors zijn gebouwd: een compleet stadion met op de achtergrond de Tefalberg, waar we gelukkig een sponsor voor konden vinden. Wij kunnen gewoon niet meer terug.”
Het Nieuw Humoristisch Front wilde er meer van weten en belde de succesvolle talkshowhost en producent. Onze anchormen vroegen hem het shirt van het lijf.
Verwachten jullie dat er genoeg belangstelling is voor zo’n megaproject?
“Nou, dat zal hoogstwaarschijnlijk wel lukken. Jan Smit is bezig de teksten te schrijven en hij zal ook de hoofdrol voor zijn rekening nemen. En er komt ook een Italiaanse versie in de Scala van Milaan met Andrea Bocelli als Wesley. Dan is succes gegarandeerd. En voor het voetbaltechnische gedeelte hebben wij advies ingewonnen bij niemand minder dan Johan Cruijff, die er overigens van overtuigd is dat we vanaf de generale repetitie de finale gemakkelijk kunnen winnen. Als we tenminste maar wat aanvallender en aantrekkelijker gaan spelen, en daar hebben wij wel oren naar.”
Jan Smit is wel een opmerkelijk keuze. Speelt Jolanthe ook een rol in de musical?
“De rol van Jolanthe zal worden vertolkt door Susan Boyle. Die heeft volgens Jan Smit niet alleen de looks, maar ook de ideale stem.”
Wanneer gaat de musical in première?
“Nog voor de jaarwisseling worden de rode lopers uitgerold. Als de productie inderdaad zoveel succes heeft als wij verwachten, komt er ook een miniversie voor scholen. Kabouter Wesley, de Musical. Daarmee komt er eindelijk een goed vervolg op de onder schoolverlaters nog altijd vaak gespeeld Pudding Tarzan. We hebben zelfs even met de gedachte gespeeld Wesley, de Musical uit te brengen onder de naam Pudding Tarzan 2.”
Het Nieuw Humoristisch Front wilde er meer van weten en belde de succesvolle talkshowhost en producent. Onze anchormen vroegen hem het shirt van het lijf.
Verwachten jullie dat er genoeg belangstelling is voor zo’n megaproject?
“Nou, dat zal hoogstwaarschijnlijk wel lukken. Jan Smit is bezig de teksten te schrijven en hij zal ook de hoofdrol voor zijn rekening nemen. En er komt ook een Italiaanse versie in de Scala van Milaan met Andrea Bocelli als Wesley. Dan is succes gegarandeerd. En voor het voetbaltechnische gedeelte hebben wij advies ingewonnen bij niemand minder dan Johan Cruijff, die er overigens van overtuigd is dat we vanaf de generale repetitie de finale gemakkelijk kunnen winnen. Als we tenminste maar wat aanvallender en aantrekkelijker gaan spelen, en daar hebben wij wel oren naar.”
Jan Smit is wel een opmerkelijk keuze. Speelt Jolanthe ook een rol in de musical?
“De rol van Jolanthe zal worden vertolkt door Susan Boyle. Die heeft volgens Jan Smit niet alleen de looks, maar ook de ideale stem.”
Wanneer gaat de musical in première?
“Nog voor de jaarwisseling worden de rode lopers uitgerold. Als de productie inderdaad zoveel succes heeft als wij verwachten, komt er ook een miniversie voor scholen. Kabouter Wesley, de Musical. Daarmee komt er eindelijk een goed vervolg op de onder schoolverlaters nog altijd vaak gespeeld Pudding Tarzan. We hebben zelfs even met de gedachte gespeeld Wesley, de Musical uit te brengen onder de naam Pudding Tarzan 2.”
maandag 12 juli 2010
Apologies
To all our international (business) relations: please accept our apologies!
This was not meant to be. We really didn’t want this to happen. Yes, we supported our national football team from scratch. We already started on May 20 2010 with one orange pennant in our cartoon, doubling the festoons up week after week up to 256 last thursday, just to create an atmosphere of honest pride and chauvinism to be able to win and cheer together. We rehearsed our national anthem night after night with hand on heart, all this, because we hoped that our star players world astonish the world with their skills and team spirit. But they let us down. And they let you down. They were a disgrace. Not only for Dutch football, but to our nation. Please don’t blame their behaviour on us. This is not what we wanted. We really couldn’t help it. Wir haben es nicht gewusst.
Of course you are right: we could have known. Four years ago they did exactly the same thing against the Portuguese in the semi final. But we honestly thought that with a new coach and a number of fresh players they would mend their ways. We expected them to see the light and convert themselves to honesty and superb soccer. Unfortunately we were wrong.
The Dutch soccer team behaved like a herd of bull cattle. As soon as they noticed they were poor players compared to their opponents they started a stampede trying to hurt and injure everything that didn’t wear an orange outfit. That this was a poor strategy, especially against the experienced toreadors from Spain, is the ultimate proof of the Dutch stupidity. The bull will never stand a chance in the arena. That the fight lasted so long was due to the leniency of the referee, who should have expelled half the Dutch team before half time. Moreover not only the football players but the Dutch press as well make a lot of hullaballoo over a corner they should have got and over the Spanish players who constantly asked the arbiter to pull a yellow card after the bad fouls of the Dutch. They forget the Dutch themselves in their behaviour constantly asked to get red.
Please accept our apologies. We are not like that, nor is our nation. Only a mere million Dutchmen will visit the honouring of the players and their triumphal procession through the Amsterdam canals. Many more are indifferent and we know a few who would be glad if they sank and drowned.
With kind regards,
The New Funny Front
Little Marc & Dik Huubke
This was not meant to be. We really didn’t want this to happen. Yes, we supported our national football team from scratch. We already started on May 20 2010 with one orange pennant in our cartoon, doubling the festoons up week after week up to 256 last thursday, just to create an atmosphere of honest pride and chauvinism to be able to win and cheer together. We rehearsed our national anthem night after night with hand on heart, all this, because we hoped that our star players world astonish the world with their skills and team spirit. But they let us down. And they let you down. They were a disgrace. Not only for Dutch football, but to our nation. Please don’t blame their behaviour on us. This is not what we wanted. We really couldn’t help it. Wir haben es nicht gewusst.
Of course you are right: we could have known. Four years ago they did exactly the same thing against the Portuguese in the semi final. But we honestly thought that with a new coach and a number of fresh players they would mend their ways. We expected them to see the light and convert themselves to honesty and superb soccer. Unfortunately we were wrong.
The Dutch soccer team behaved like a herd of bull cattle. As soon as they noticed they were poor players compared to their opponents they started a stampede trying to hurt and injure everything that didn’t wear an orange outfit. That this was a poor strategy, especially against the experienced toreadors from Spain, is the ultimate proof of the Dutch stupidity. The bull will never stand a chance in the arena. That the fight lasted so long was due to the leniency of the referee, who should have expelled half the Dutch team before half time. Moreover not only the football players but the Dutch press as well make a lot of hullaballoo over a corner they should have got and over the Spanish players who constantly asked the arbiter to pull a yellow card after the bad fouls of the Dutch. They forget the Dutch themselves in their behaviour constantly asked to get red.
Please accept our apologies. We are not like that, nor is our nation. Only a mere million Dutchmen will visit the honouring of the players and their triumphal procession through the Amsterdam canals. Many more are indifferent and we know a few who would be glad if they sank and drowned.
With kind regards,
The New Funny Front
Little Marc & Dik Huubke
donderdag 8 juli 2010
Vive le geus
Gelukkig zijn wij volledig gefocust op de flow. We hebben er daarom het geuzenliedboek op nageslagen. En wat blijkt: zelfs ons volkslied is een regelrechte aanklacht tegen de Spanjolen. “De koning van Hispanje heb ik altijd geëerd” is enkel een manier om eufemistisch te zeggen “Maar nu niet meer!” Wat dat betreft hebben we natuurlijk gewoon Duits bloed!
Het volgende lied blijkt erg goed te voldoen als het begeleid wordt door vuvuzela’s:
EEN LIEDEKEN GEMAECT BY M. ARENT DIRCXZ. VOS, IN ZIJN LEVEN PASTOOR INDE LIER
Op de wijse: Bedructe hertekens, etc.
Slaet op den trommele van dirredomdeinne,
Slaet op den trommele van dirredomdoes,
Slaet op den trommele van dirredomdeine,
Vive le geus, is nu de loes.
De Spaensche pocken, licht als sneeuw vlocken,
De Spaensche pocken, loos ende boos,
De Spaensche pocken, onder spaus rocken,
De Spaensche pocken, groeyen altoos.
De Spaensche inquisitie, voor Godt malitie,
De Spaensche inquisitie, als draecx bloet fel,
De Spaensche inquisitie, ghevoelt punitie,
De Spaensche inquisitie, ontvalt haer spel.
Nog meer munitie vindt u in het Geuzenliedboek.
En de Tour de France winnen we ook!!
donderdag 1 juli 2010
Over voetbal en de hormoonhuishouding
In onze moderne gefeminiseerde samenleving hebben mannen hun testosteron keihard nodig. Zoals algemeen bekend verhoogt voetbal kijken en daar flink bier bij zuipen de testosteronspiegel aanzienlijk. Echte mannen houden daarom van voetbal En het is niet toevallig dat in de voetbalsport homoseksualiteit nauwelijks voorkomt, al lopen er tegenwoordig wel veel mietjes op de velden rond die voor de wedstrijd uren in de spiegel kijken of hun kapsel wel goed zit. Ook de aloude balverliefdheid is puur een kwestie van testosteron: vrouwen kunnen dan ook niet pingelen.
Om een en ander wetenschappelijk vast te stellen, heeft het Nihuf een dubbelblinde proef uitgevoerd. Het resultaat was zeer onrustbarend. Bij wijze van test heeft Little Marc, die van nature toch al niet zo veel om voetbal geeft, lang niet alle wedstrijden gekeken. Dik Huubke wel. Zijn borsthaar is gegroeid, zijn baardgroei is niet te stuiten, maar hoe anders is het met Little Marc gesteld.
Zijn borsthaar heeft zich tot de schaamgrens teruggetrokken. Toen hij zich onlangs gewoontegetrouw wilde gaan scheren, wat al dagen niet nodig was, begon hij spontaan met zijn oksels om zich daarna snel op de bikinilijn te concentreren. Bij Doctor Phil en Oprah huilt hij dozen vol tissues nat. En hij rookt tegenwoordig met z’n pink omhoog. Toen Dik Huubke zich bukte om ruim voor de wedstrijd tegen Slowakije een krat bier binnen handbereik te plaatsen, zat Little Marc ineens ongegeneerd naar zijn bouwvakkersdecolleté te lonken. En z’n auto zit ook al in elkaar, want waar een echte kampsjaak z’n Amerikaan met dubbelassige Tabbert erachter met twee vingers in de neus kan inparkeren, lukt het Little Marc niet eens meer z’n Smartje schadevrij met één wiel op de stoep te zetten. Tot overmaat van ramp wil hij tijdens Nederland-Brazilië met vriendinnen naar de Ikea om na de keukenafdeling te gaan theeën in het gezellige restaurant en dan nog even bij de Trendhopper binnen te lopen voor die prachtige pluche-collectie en die heerlijke geurkaarsjes, beweerde hij vanmiddag met een ongekend hoog stemmetje.
De redactie van dit blog vroeg Dik Huubke om commentaar. “Z’n piemel is geslonken tot maatje clit”, baste het heerschap. “Waarschijnlijk krijgt hij ook tieten. Ik mag wel oppassen, want anders vergrijp ik me aan hem na de overwinning op Duitsland of Argentinië. Misschien vraag ik hem wel ten huwelijk!”
Abonneren op:
Posts (Atom)