Analyse van de onderzoeksgegevens Middelbaar Beroeps Onderwijs

“Kijk eens wat een mooie appels”, zei Little Marc toen we vorige week bij de groentekraam stonden. Het waren Elstars, maar de Cox, de goudrenetten en de golden delicious zagen er ook prima uit.
“Ik hou niet zo van appels”, zei Dik Huubke. “Doe maar een kilo conferences.”

En toen was het hek van de dam. “Als er nou ergens niets aan is, zijn het peren”, zei Little Marc. “Ik hou van een stevige byte. Peren, dat is softe kledderboel met een laf smaakje.”
“Laf? Jij hebt ook helemaal nergens verstand van. Peren zijn zalig, met een rijke smaak, niet te zoet. Lekker sappig. En de peervorm is trouwens veel mooier.”
“Lekker rond en stevig. Met een mooi steeltje. En dan helemaal afknagen tot het klokhuis. Heerlijk!”
“Appelwangetjes zijn nog wel leuk, maar daaronder zie ik graag een vrolijk peertje. Beetje breder op de heupen. Een niet al te plat buikje. En lekker smal in de schouders.”
“Ach jij altijd met je seksistische praatjes. Ik zie trouwens liever stevige appelvormen in een behaatje.”
“Ik wil verdomme peren!”
“Nee, appels zijn veel lekkerder!”

De marktkoopman had het zo eens aangehoord en hij wilde nu eindelijk wel eens wat verkopen. Hij probeerde de boel te sussen. “Over smaak valt nou eenmaal niet te twisten!” zei hij, maar toen keerden beide opposanten zich tegen hem.

“Als er ergens over te twisten valt, dan is het over smaak”, zei Dik Huubke.
“Wat denk jij anders dat we hier staan te doen!” riep Little Marc.
“Waar bemoei jij je eigenlijk mee!”

De marktkoopman zuchtte maar eens. “Je kunt nou eenmaal geen appels met peren vergelijken”, probeerde hij.

“O nee! Ze lijken anders verdomd veel op elkaar. Vruchtvlees met een schilletje. Een steeltje eraan. Net iets andere vorm. En peren zijn lekkerder!”
“Appels zijn lekkerder!”
“Nietes!”
“Welles!”

“Probeer anders eens stoofperen”, zei de marktkoopman. "Schillen. In vieren snijden. Opzetten met een laagje water, een scheutje honing, een kaneelstokje, een beetje limoenrasp. Die zijn vier voor een euro deze week. En de stoofperen, twee kilo voor één vijftig. Plus een kilo elstars voor een euro en een kilo conferences, ook van een euro, dat maakt samen precies vijf vijftig en dan maak ik er voor jullie afgerond vijf euro van. Krijg je het kaneelstokje er nog gratis bij!”

“Weet je wat niet te vergelijken is?” zei Dik Huubke: “Scholen!”

Balkenende moet hangen

Geregtsdienaar: Heer regter, daar is de man die president van Europa wil worden.
Regter: Die man moet hangen. Hoe komt hij erbij?
Geregtsdienaar: Hij heeft zich kandidaat gesteld en campagne gevoerd.
Regter: Daaraan heeft hij zeer verkeerd gedaan, … hij moet hangen.
Jan-Peter: Regter, ik heb mij niet kandidaat gesteld en geen campagne gevoerd. Ik ben nooit kandidaat geweest. De geregtsdienaren hebben het me honderd keer gevraagd en steeds heb ik uitgelegd dat ik geen kandidaat ben en geen kandidaat wil zijn. Ik blijf gewoon premier.
Regter: Gij moet hangen, … gij verzwaart uwe misdaad door uwen eigenwaan. Het past niet aan iemand die … van iets beschuldigd is, zich voor een goed mensch te houden.
Jan-Peter: Maar regter, … er zijn getuigen die het zullen bevestigen. Ik heb me niet kandidaat gesteld. Ik wil geen kandidaat zijn en ik voer geen campagne. Dat hebben alle Nederlanders me honderd keer horen zeggen.
Regter: En al die berichten in de media dan? Gij moet hangen. Ge hebt u kandidaat gesteld, campagne gevoerd, en zijt ingenomen met u zelven, … drie kapitale punten. Wie zijt gij meneertje?
Meneertje: Ik ben Van Rompuy. Ik was naast Tony Blaire de enige kandidaat en heb campagne gevoerd en ben nu president van Europa.
Jan-Peter: Goddank, … regter, gij ziet dat ik geen kandidaat was, geen campagne heb gevoerd. En ik ben het ook niet geworden.
Regter: Hm, … ja, … zoo, … maar al die mediaberichten dan.
Van Rompuy: Neen, regter, hij heeft niet geacteerd in de media. Dat waren de media zelf. En de geregtsdienaren. Hij heeft integendeel veel goeds gedaan. Hij is een edel mensch.
Jan-Peter: Gij hoort het, regter, hij zegt dat ik een braaf mensch ben, …
Regter: Hm, … het derde punt blijft dus bestaan. Hij is schuldig aan eigenwaan. Hoe haalde hij het in zijn hoofd om kandidaat te willen zijn. Een blamage voor het land. Geregtsdienaar, voer dien man weg, hij moet hangen.

Boxtel heeft ’t!

“Wat is dat nou weer voor een kop man? Amsterdam heeft ’t!”
“Amsterdam heeft ’t gehad!”
“Waar slaat dat nou weer op?”
“En in elk geval heb ik het gehad met Amsterdam.”
“Ja, duh!”
“Eén grote megalomane bouwput. Binnenkort verzinkt de hele o zo fraaie grachtengordel als een modern Atlantis in de blub onder de verrotte palen! Met Noordzuidlijn en al. Ze kunnen daar helemaal niks. Alle musea worden tegelijkertijd verbouwd en ze krijgen never nooit iets af, want ze kennen daar echt helema…”
“Ja, Boxtel is gezellig!”
“Ja, inderdaad. Hier is van alles te doen. En we hebben Brabant Goedgemutst!”
“We zijn weer goedgemutst, zul je bedoelen. Vooral jij.”
“Nee, dat museum. Dat gaat met overmacht de Willy Knippenbergprijs winnen!”
“Ach kom op!”
“Wedden?”

Uitstel van executie

Het Nihuf heeft eergisteren min of meer voorspeld dat op vrijdag 13 november de wereld zou vergaan. Vooralsnog zijn er zelfs geen buitengewoon grote rampen in de publiciteit gekomen. Maar dat is geen reden opgelucht adem te halen.

De zogenaamde Leonid Meteor Shower bestaat wel degelijk en zal dit jaar heel wat heftiger zijn dan in andere jaren. Alleen heeft de mensheid in zijn wijsheid zo vaak de kalender gewijzigd dat ze in het heelal niet meer weten dat het gisteren vrijdag de 13e was op aarde. Maar dat het deze week gebeurt, staat vast. Kijk maar hier, of hier, of daar.

Ga dus iedere dag – zo lang als het nog duurt – op stap, uit, drinken, vrijen, alsof het je laatste dag is. Want de kans is heel groot dat dat ook zo is!

Aanvulling 19 november 2009
Het lijkt erop dat we de dans zijn ontprongen: kijk maar eens hier.

Of hier natuurlijk.
A large ball of fire streaking across the night time skies just after midnight had many Utahn's wondering what they saw early Wednesday morning. Dozens of calls came with people wondering if they ...

Morgen is het te laat!

Gisteren 11-11 gevierd? Vreemde vrouwen gezoend? Of nog erger: de handen niet gewassen?

Ach vergeet het maar. Er is toch niets meer aan te doen. De incubatietijd van het virus is 48 uur. Voor vaccinatie bent u te laat. U mag van geluk spreken als u het late nieuws nog haalt met alle rampspoed die de niet-carnavalsvierders morgen zal treffen. En misschien bent u dan ook wel beter af. Want het wordt verschrikkelijk!

Dit blog is niet de plaats om alle voorspellingen te openbaren. Maar één waarschuwing mag niet ontbreken. Auto-ongelukken, valpartijen, een vliegtuigramp, enkele bomaanslagen, een uitgeschoten injectienaald … dat is allemaal dagelijkse kost, maar morgen … o jee morgen!

Wel eens van de Leonid Meteorietenregen gehoord? Nee, natuurlijk niet. De autoriteiten willen paniek voorkomen. Ieder jaar in het midden van november kruist de aarde de baan van een ontplofte komeet. Miljoenen grotere en kleinere brokstukken van het vergane hemellichaam zoeven met schieronmetelijke snelheid door het heelal. Daar merken wij niets van. Tot die brokstukken in onze dampkring komen. Door de plotselinge wrijving gaan ze gloeien. Ze verbranden en vallen soms uiteen met opmerkelijke lichtflitsen als gevolg, die wij waarnemen als vallende sterren. Niets aan de hand, tenminste meestal, en voor bijgelovige mensen is het een mooie gelegenheid om een wens te doen. Maar dit jaar ligt dat anders. Totaal anders.

Al sinds jaar en dag voorspellen astronomen dat de sterrenregen dit jaar intenser zal zijn dan ooit. Als het eventjes helder is, ga dan vanavond maar eens buitenstaan en kijk omhoog. Een prachtig gezicht, maar het is slechts de inleiding op wat komen gaat. Morgen zwelt de regen aan tot een storm met meer dan 500 vallende sterren per uur. U zult ongetwijfeld van het spektakel genieten. Tot er toevallig één brokje net ietsjes groter is en voor het is opgebrand het aardoppervlak bereikt.

De snelheid die een meteoor van zichzelf al heeft, wordt door de aantrekkingskracht van de aarde nog aanzienlijk vergroot. Weliswaar wordt die snelheid door de wrijving in de dampkring weer afgeremd, maar op het moment dat een meteoriet de aarde raakt, is een snelheid van enkele kilometers per seconde heel normaal. Zelfs een stofdeeltje heeft bij een dergelijke snelheid al voldoende kinetische energie om een mens te doden. Maar terwijl binnenblijven wellicht nog helpt tegen uit de bocht gevlogen stofwolken, gaan we er echt allemaal aan als er een iets groter brokstuk de aarde treft. Een diameter van tien centimeter is genoeg voor een huis. Een meter verdampt een dorp. Tien meter een land. Honderd meter een werelddeel. En als de aarde getroffen wordt door een kei met een middellijn van een kilometer en een snelheid die bij een dergelijk groot en zwaar object oploopt tot 22 kilometer per seconde, dan  overleeft waarschijnlijk niemand het meer.

Moet ik nog duidelijker zijn over wat ons morgen te wachten staat? Waarschuw a.u.b. iedereen in uw omgeving. Stuur dit bericht door naar al uw vrienden en kennissen en alle contacten via twitter, facebook en wat dies meer zij. Ga vanavond nog één keertje genieten. Morgen kan het te laat zijn.

Tussen Kunst en Kitsch

“Het dorp is geschikt voor jong en oud. Dit jaar is de plaats overigens uitgeroepen tot millenniumgemeente. Je kunt er ook eens op je gemak in een van de vele historische estaetes rondneuzen die hier in de recente geschiedenis zijn opgetrokken. En zo zag Boxtel er vroeger uit”, leidt Nelleke van de Krogt het programma in terwijl er beelden van de Petruskerk, Kasteel Stapelen, het Kanunnikenhuisje en zelfs een paar loopgroepen uit de Bloedprocessie over het scherm glijden. Een en ander wordt sfeervol begeleid door die mooie vakmanschap-is-meesterschapmuziek die bij het programma hoort. “Er is nog veel en veel meer te zien. Maar nu gaan we eerst eens kijken naar deze bijzondere aflevering van Tussen Kitsch en Kitsch.”

Er komt heel wat voorbij aan keistampertjes, Petrusbeelden en sigarenfrottersgereedschap. Een historicus heeft het over een ombladstriepersmes. Als er weer iemand met een verzameling sigarenbandjes aanschuift, spreekt hij plechtig over één van de topstukken uit het Rijksmuseum dat toegeschreven wordt aan Ferdinand Bol. Maar alle voorwerpen zijn van nul, gener of weinig waarde. De meeste boeren druipen teleurgesteld af al lachen ze hun slechte gebitten nog wel even bloot voor de camera.

Aan tafel kan Nelleke het niet laten hoorbaar te gniffelen om haar eigen ondeugende grapje ("Wordt er hier veel geschaard onder de lakens?")als een gemeentefunctionaris komt aansjouwen met een prachtige gevelsteen. “Ik heb heel goed moeten kijken”, zegt de gevelstenendeskundige. “Het lijkt op de meest waardevolle werken van de Porceleynen Plaat, alleen het craquelé in het glazuur bracht me aan het twijfelen. En inderdaad. Bij nadere beschouwing moet ik u teleurstellen, want het is toch echt neo-neppe namaaknostalgie. Heel mooi gemaakt overigens. Maar beslist niet ouder dan twee weken. U moet het, als u het ooit wilt kunnen vervangen, toch zeker verzekeren voor twee tientjes.”

Maar dan gebeurt het. Een trouwe lezer van Brabants Centrum schuift aan tafel. Wat hij bij zich heeft, lijkt op het eerste gezicht slechts een krantenknipsel. Maar als de kunstkenner het papiertje omdraait, bloeit zijn gezicht open. “O, wat mooi. Wat een meesterwerk. Nu is de uitzending gered. Dit is een kunstwerk van onschatbare waarde. Hoe komt u eraan?”