Cynisme

“Ondergang Door College” geven de grappenmakers van het Nieuw Humoristisch Front deze week als nieuwe naam aan ODC. De club zou volgens de cartoon fuseren met Paardrijvereniging St. Martinus. De redactie van dit blog heeft uit betrouwbare bron vernomen dat noch het college, noch de voetbalvereniging de grap kunnen waarderen.



Volgens een voorlichter van de gemeente Boxtel is het nog lang niet zeker dat er geen voetbalaccommodatie op locatie De Renbaan komt. “Onze mogelijkheden zijn nog lang niet uitgeput. Geef ons nog even de tijd en er komt echt een fantastische oplossing.” Over de termijn waar op zich een en ander zal voltrekken, worden voorlopig geen uitspraken gedaan. “Mogelijk zal eerst het bestemmingsplan opnieuw aangepast moeten worden. Daarna komen er nieuwe beroepsmogelijkheden. En het is niet uitgesloten dat de Raad van State ons dan opnieuw in het ongelijk stelt. Maar ik sluit niet uit dat we in verband met de economische crisis allerlei investeringen vooruit kunnen halen. In dat geval is het beslist voor 2050 gepiept.”

De PR-afdeling van ODC laat intussen weten dat noch van een naamsverandering, noch van een fusie sprake kan zijn. “Men kan van ons niet verlangen dat we in een paardenwei gaan voetballen. Wij gaan de bestaande accommodatie opknappen. Misschien kan St. Martinus verhuizen naar De Renbaan of voor mijn part naar Duindicht. In dat geval kunnen we de speelvelden op het Essche Heike misschien uitbreiden, maar voorlopig mag het college van ons rugbyballen krijgen. We hebben er nu echt genoeg van en wensen niet het mikpunt van cynische spot te worden.”

Voor leukere grappen over dit thema verwijzen wij u graag naar All Stars, een eerdere publicatie op dit blog uit januari 2008.

Waar staat Het Humoristisch Front in 2020?

Wat zijn de hoofdlijnen voor de komende tien jaar?

In de zomer van 2009 wil Het Nieuw Humoristisch Front een nieuwe strategisch-satirische visie vaststellen voor de periode 2010-2020. De vorige visie, ‘Boxtel broeit’ ging over de periode 2000-2010 en is aan vernieuwing toe. De Frontleiding wil de mening van officieren, onderofficieren, voetvolk en kannenvoer graag incorporeren in de plannen. We zijn daarom begonnen met een eerste gespreksronde, waarin verenigingen en instellingen op terreinen als vertier en vermaak, afleiding en amusement, ontspanning, divertissement, grappen en grollen, lachzakken en -salvo’s, e.d. aan het woord zijn geweest. Aan de deelnemers is gevraagd om ‘eens door een andere bril te kijken’ en spontaan te reageren op een aantal prikkelende potzen die ook over heel andere dingen gaan dan hun eigen vakgebied.

Nodigt u ons uit voor een conférence over de toekomst van Boxtel?

Maar het Nihuf is ook benieuwd naar de mening van de geinponems van Boxtel die niet in zo’n vereniging of organisatie actief zijn. Daarom vragen wij u of u als Boxtelse bakkentapper een ‘huiskamermoppentrommel’ wilt organiseren. U nodigt op een avond vrienden, familie of buren bij u thuis uit om over de toekomst van de Boxtelse hilaria te praten met twee frontsoldaten (of een stripfiguur en een frontsoldaat) die dan ook bij u op bezoek komen. U zorgt voor de bakken (koffie en bier), de frontfighters zorgen voor de versnaperingen en de dijenkletsers. U kunt de onderwerpen kiezen waar u het vooral over wilt hebben, want lachen over alles is misschien wel teveel van het goede. Afhankelijk van de grootte van uw huiskamer denken wij aan groepen van 80-150 personen. Wij willen de gesprekken graag houden op 1 april.

Doe mee, meld u aan! Het gaat om de toekomst van de frontlinie.

Als u gastvrouw of -heer wilt zijn voor zo’n huiskamerconférence kunt u zich aanmelden via de reactie-knop hieronder.

Van Tjielp Tjielp het literaire maar zo zo

“Hé Huubke?”
“Ja Marcske!”
“Ga je mee naar de boekwinkel?”
“Nee!”
“Jij bent toch zo’n lezer?”
“Ik ga niet!”
“Het is boekenweek!?”
“Nee nee - nee nee nee
nee nee nee - nee nee
nee nee nee nee nee nee
nee nee nee.”
“Waar slaat dat nou weer op?”
“Nou dan zal ik het anders formuleren:
Shit shit - shit shit shit
shit shit shit - shit shit
shit shit shit shit shit shit
shit shit shit.”
“Wat mankeer jij nou joh?”
“Marc, het is kinderachtig, niet leuk en gewoon debiel. Kunnen ze nóg dieper op hun hurken gaan zitten? En die poëzie van Hanlo, dat kan me kleine zusje ook!”
“Dat kan jij zelf nog wel!”
“Ja, leuk hoor. Hahaha, wat moet ik lachen. Ik koop deze week gewoon géén boek!”
“En ik koop deze week nou eens een keer lekker wél een boek.”
“‘Ik dacht dat hij zo’n groot schrijver was’, zei de bioloog tegen de literator. ‘En ik dacht dat hij een belangrijke bioloog was’ zei de letterkundige.”
“Wie?”
“Een oud grapje over Dick Hillenius, dat we nou weer mooi voor Midas Dekkers kunnen gebruiken.”
“Hou jij soms niet van dieren of zo?”
“Woef woef - woef woef woef
woef woef woef - woef woef
woef woef woef woef woef woef
woef woef woef.”
“Ja, nou weten we het wel.”

Maar de volgende dag, toen Litlle Marc een mooi boekenweekgeschenk had gekregen, wilde Dik Huubke het maar al te graag hebben.



“Miauw miauw - miauw miauw miauw
miauw miauw miauw - miauw miauw
miauw miauw miauw miauw miauw miauw
miauw miauw miauw,” zei hij poeslief.

Hoor en wederhoor

Brabants Centrum gaf nog een objectieve voorstelling van wat zich in het Humoristisch Front had afgespeeld. Maar RTL-Boulevard en de roddelbladen konden er niet genoeg van krijgen allerlei speculaties de wereld in te helpen. Nu officieel bekend is gemaakt dat Little Marc en Dik Huubke uit elkaar gaan, is het kermis in roddelland. Uw eigen blog laat liever beide hoofdpersonen uit dit liefdesdrama zelf aan het woord.

De kant van Dik Huubke
Meters boekenplank heb ik verorberd. Ik ben een boekenwurm. Als kind al zat ik dagen achtereen te lezen tot diep in de nacht. “Straks verpest je je ogen nog”, zei mamma, maar ik luisterde niet en nu draag ik een leesbril en in de verte zie ik ook niet goed meer. Maar ik blijf lezen, lezen, lezen. Varifocus-glazen, zou ik moeten hebben, volgens de opticien, maar ik wil Autofocus-glazen, want scherp stellen lukt me zelf niet zo goed meer.

Gisteren zat ik in de salon te lezen. Hoogstaande literatuur natuurlijk, van de bovenste boekenplank, want met laag-bij-de-grondse flodderromannetjes hou ik me niet bezig. Ik had stapels meesterwerken als een verdedigingswal rond me opgetrokken om maar niet gestoord te worden: Proust (de hele Récherche), de volledige werken van Nabokov, Thomas Mann, Mulisch en Musil, Claus natuurlijk, Kafka, James Joyce (zowel in het Engels, als alle vertalingen), de Odysee en de Ilias, Shakespeare zelf en nog veel en veel meer, want ik wilde eens echt genieten in de aanloop naar de Boekenweek. En ik moet natuurlijk bovendien goed beslagen ten ijs komen, op het boekenbal bedoel ik, want dat komt er één in Boxtel en daar komen de intellectuelen op af als katholieken op een nachtmis. Maar ik had me nog maar net geïnstalleerd toen Marc me met krijsende stemme uit mijn overpeinzingen wekte omdat ik mee moest om kleren te kopen.

Meestal heb ik daar vreselijk het land aan, maar ja, het boekenbal, en inderdaad had ik geen galakleding. Dus wij naar de stad, naar de chicste zaak die we konden vinden, want chique kleding hoort bij een bal al wordt het nog zo raar gespeld. Ik had al gauw een mooie tuxedo gevonden. Ik had liever een dinner jacket gehad, maar ik doe aan de lijn en roken doe ik ook niet meer. Dus kleren uit, bril aan de kapstok, het feestuniform aan, kom ik het pashokje uit, staat daar een verschrikkelijk vrouwspersoon die ik niet ken die ineens over de internationale vrouwendag begint te oreren. Dat ik daar met zo’n machopak niet binnen kom en zo. Nou ja zeg.



De kant van Little Marc
Nog nooit ben ik zo beledigd. “Muts”, noemde ie me. Pfff. Wat een mannelijk chauvinistisch varken! En ik kan heus wel ergens tegen, want een goeie grap gaat er bij mij altijd in en daarom leek het me zo leuk om tijdens de internationale vrouwendag naar het vrouwencafé te gaan. Gezellig, met z’n tweetjes. Lachen, gieren, brullen. Maar die vetkwab heeft alles weer eens verpest. En dat net na 1 maart nou de flitsscheiding ook al is afgeschaft.

Via mijn advocaat heb ik overigens vernomen dat hij volgende week nog een cartoon aan de boekenweek wil wijden. Dat hij zijn boekenblog maar eens een keer bijwerkt! En z'n bril poetst.