Spraakverwarring

Het is bepaald geen reclame voor de mensheid dat we er nooit in zijn geslaagd een groot werk tot een goed einde te brengen. Iemand oppert een geweldig idee. Daar scharen we ons vol goede moed achter. Er wordt van alles georganiseerd. Er worden beslisstructuren opgebouwd, schetsen gemaakt, van alles georganiseerd: geld, mankracht, machinerieën en er raken steeds meer mensen direct of indirect bij betrokken. En dan gaat het mis. De vele managers en machinisten vervallen gedurende het werk geleidelijk steeds vaker in mismanagement en machinaties. Op de werkvloer breken stakingen uit. Geldschieters verliezen hun vertrouwen en speculeren op de neergang van het project. Zo ging het al in het Bijbelverhaal over de bouw van de Toren van Babel. En sindsdien is het altijd zo gegaan.

Niets heeft de mensheid tot stand gebracht. Helemaal niets. En wie als tegenvoorbeeld wijst op de riolering, de wegen en het internet wil ik graag even attenderen de beerputlucht die veroorzaakt wordt door verstoppingen en opstoppingen om over verkeersinfarcten en virale aandoeningen maar te zwijgen. Ook het prachtige idee van het Verenigde Europa dreigt door spraakverwarring en onbegrip tussen potverteerders en spaarders volledig ten onder te gaan. Onwil om samen te werken is inherent aan de menselijke natuur. We zijn egoïsten en dat zullen we blijven. En de ander is nooit te vertrouwen. En zo komen we tot niets.

We hebben het altijd geweten, maar dat nu in Boxtel de Selissen Bazaar, een meer dan fantastisch multicultureel festival, aan onderling gekrakeel ten onder dreigt te gaan, is een teleurstelling die wij niet kunnen verwerken. We hebben er een plaatje van gemaakt en doen er verder maar het zwijgen toe.

Voor de ballontekstjes hadden we overigens ook nog de volgende in gedachten:

Plus nog het een en ander in hiëroglyfen en spijkerschrift. Helaas lukte het niet de wollige managerstaal uit eigen contreien in een lettertype te verbeelden. Daar komen we graag bij een andere gelegenheid op terug.