Stort a.u.b. op 555

We leven in verschrikkelijke tijden. De natuur is helemaal van slag. Zelfs de aarde beeft, al mogen we daar geen grappen over maken. En de mensheid telt steeds meer keiharde, ijskoude, misselijkmakende types.

Op de televisie was een Amerikaanse dominee te zien die doodleuk beweerde dat de aardbeving op Haïti een straf van God was, omdat de Haïtianen in een strijd tegen kolonisator Frankrijk meer dan tweehonderd jaar geleden hun ziel aan de duivel hadden verkocht. Ook de vier orkanen die het eiland vorig jaar troffen, hoorden bij de goddelijke vergeldingsacties.



Laten we nou eens aannemen dat de gelovigen gelijk hebben. Dat er echt een God bestaat. Wordt het dan niet hoogtijd dat we maatregelen nemen om ons tegen die schurk te beschermen? Een raketschild of zo.

Maar niet alleen in Amerika wemelt het van de dwazen. Het Nederlandse publiek wil blijkens een peiling van Een Vandaag voor ongeveer zestig procent niets maar dan ook niets doneren voor de slachtoffers omdat de salarissen van de directeuren van de hulporganisaties zo hoog zijn. Het is verdomme of je een zwaargewonde op straat ziet liggen, maar weigert 112 te bellen omdat de specialisten te veel verdienen.

Zelfs Dik Huubke wordt er chagrijnig van. Hij heeft een hele middag zitten typen om zo veel mogelijk vloeken op dit blog te publiceren. Uiteindelijk heeft hij daar maar van afgezien, want hij is nu zelf ook getroffen door een straf van God.

Teneinde raad heeft hij besloten zijn gage voor de cartoon van deze week aan giro 555 over te maken. Lezers van dit blog, doet u alstublieft mee. De strijkstok is in de meeste gevallen echt alleen maar verzonnen door journalisten die een sappig verhaal nodig hebben en liever het Ungesundes Volksempfinden verwoorden dan de waarheid te zoeken. Alle jaarverslagen van de grote hulporganisaties staan op het internet. Hier vind je bijvoorbeeld het jaarverslag van het Rode Kruis Nederland. En hier dat van Oxfam Novib. Uit de cijfers blijkt overduidelijk dat ze het stuk voor stuk uitstekend doen. Dat mevrouw Farah Karimi een dikke ton verdient ... so what? Wat een armetierigheid om daar over te vallen. En dat minder dan een half procent van de opbrengst van de tsunami-actie nog niet is besteed, lijkt me eerder een geweldige prestatie dan iets verwijtbaars. En trouwens: ze hebben honger daar in Haïti!