Dik Huubke, op afgemeten toon: “Dat moest ook wel, want zelfs peuters googlen tegenwoordig wederrechtelijk hun werkstukken bij elkaar met knippen en plakken. Dan moet je als jury …”
Little Marc: “Hoort wiet zegt! Zit de hele dag dicht te groeien achter de pc …”
Dik Huubke, die rood aanliep: “… als jury op de hoogte zijn. Wij hebben menig mopje van topkwaliteit ontdekt, dat we dan natuurlijk meteen moesten uitsluiten, want originaliteit is een eerste vereiste in de moppenbranche.”
Little Marc barstte in een bijna beangstigende lachbui uit. De tranen liepen hem over de wangen.
Dik Huubke, blauw en zichtbaar op ontploffen: “Bijvoorbeeld het mopje over het sperziebootje. ’t Is groen en het vaart. Heel leuk, maar het heeft tientallen vermeldingen.”
Little Marc stikte er bijna in.
Dik Huubke sloeg krachtig met de vuist op tafel en hapte amechtig naar adem: “Dus wij zitten al maanden te wachten op een telefoontje. Maar nee hoor. Niks van de bibliotheek gehoord. En wie blijken er nu in de jury te zitten …”
Onder de stoel van Little Marc ontstond langzaam een grote plas.
Dik Huubke, die schuimbekkend het servies tegen de muur smeet: “… en waar kennen ze een prijs aan toe?”
“Ach wind je niet zo op. Ik heb het al getekend”, hikte Little Marc. “En zo origineel ben je zelf ook niet. Die ‘gelijke geschiftheid’ heb je uit Terzijde van Toon Verhoeven, het jublileumboekje van Vrij Nederland uit 1990.”
Dik Huubke stond moeizaam op. Met maaiende armbewegingen, rollende ogen en schorre, overslaande stem wankelde hij op Little Marc af: “Geïnspireerd op ja. Daar ging het over mannen. Pisridder! En het is trouwens ‘kinderboeken’! Zeiklijster! En ik scheer m’n benen.”
Wie ook te hoop loopt tegen de positieve discriminatie waardoor eerlijke hardwerkende Hollandse jongens niet meer aan de bak komen, kan de cartoon gratis downloaden en printen en aanplakken op de daarvoor bestemde plekken in de regio.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten